PLATONİK / Bölüm 3 / Sahne 1

SAHNE 1 
(Gece 3 olmuştur. Yaren, odasındaki sürahide su kalmadığı farkeder ve mutfağa gitmeye karar verir.)
YAREN : Off ya nerden izledim şu filmi? Ben şimdi bu karanlıkta nasıl gidicem ki mutfağa? 
(Odasının kapısı açar ve birazcık koridor aydınlık olur.)

YAREN : Şu ışığa bastım mı tamamdır. Koridoru geçip, mutfağa girerim ben. Ama ya hırsız çıkarsa karşıma?O zaman napıcam ben? Sürahiyi fırlatırım kafasına. İyi fikir ya. Evet öyle yaparım.
(Yaren koridorun ışığını açar, yavaş adımlarla mutfağa doğru yönelir.)
YAREN : Off zaten ben bu saatte hırsız görsem korkudan elim ayağım birbirine dolaşır,sürahide yere düşer kırılır. Elimde hiçbişey kalmaz. Eyvaaah. O zaman napıcam ben ya? Geri mi dönsem ne yapsam? Ah, doğru ya. Şu ışığı açtım ya. Çoktan camdan atlamıştır gerizekalı. Tamam ya ben girerim bu mutfağa. Korkup kaçmıştır zaten. Ama ya saklanıyorsa? Offf.
(Yaren'in adımıyla mutfağa 3 adım kalmıştır.)
YAREN : Aaa buldum. 'Seni seviyorum' diye diye gidicem mutfağa. Zaten bunu duyan gidiyor, arkasına bile bakmadan.Ah doğru ya, bunu nasıl düşünemedim ben.
(Yaren'in adımıyla mutfağa 2 adım kalmıştır ama olduğu yerde cesaret toplamaya çalışır.)
YAREN : SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM, SENİ SEVİYORUM...
(Yaren'in anne ve babası yatak odasında televizyon seyrederken kızlarının sesini duyarlar.)
OGÜN : Behiye, sende duyuyor musun?
BEHİYE : Neyi hayatım?
OGÜN : 1 dakika,şu televizyonun sesini kısayım. Yaren 'seni seviyorum,seni seviyorum' diyor. Duydun mu sende?
BEHİYE : Allah Allah. Kiminle konuşuyor bu kız?
OGÜN : Kızımın sevgilisi varda benden mi gizliyosun?
BEHİYE : Yok hayır hayatım. Söylemedi bana bişey.
OGÜN : İkimizden de sevgilisinin olduğunu saklıyor olabilir mi? Her gece gizli gizli telefonda konuşuyo olmasın.
BEHİYE : Dur bakalım biraz sessiz ol, dinleyelim. Bakalım başka ne diyecek?
OGÜN : Seni seviyorum diyo başka bişey demiyo. Papağan gibi aynı şeyi tekrarlıyor. Sevgilisi, birkaç defa söylemesini istemiş olmasın. Doğal olarak hoşuna gidiyordur,süreki söylemesi.
BEHİYE : Bilmiyorum ki olabilir. Kalkıp gideyim mi yanına?
OGÜN : Dur, sen dur. Ben yarın sorarım ona.
BEHİYE : Tamam, bırak ne yaparsa yapsın. Filmin en heyecanlı yerini kaçırdık.Aç şu televizyonun sesini, filmi izleyelim. Yarın bi güzel sorguya çekeriz.
OGÜN : Tamam.

(Yaren o sırada cesaretini toplar, mutfağa girer ve hemen ışığı açar.) 
YAREN : Seni seviyorum. Seni seviyorum. Aaaaa. Çoktan kaçmış bile. İşe yarayacağını biliyordum hahaha. Neyse ben şu damacanadan su doldurayım....off yine taştı ya...hiç ayarlayamıyorum bi türlü öğrenemedim şunu...annem bana kızıcak yine...yok mu yer bezi? Sileyim  hemen...amaaan ne uğraşıcam gece gece zaten ecel terleri döktüm burda...sabaha kadar kurur...eveet...
(O sırada Yaren ayak sesi duyar ve elindeki sürahiyi masaya bırakır. Çekmeceden eline birkaç bıçak alır ve söylenmeye başlar.)
YAREN : Eyvaah...ayvayı yedim şimdi..yok yok gelirse gelsin. Tüm bıçakları aldım elime kimse beni öldüremez, evet...
(Cenk o sırada uyumaya çalışıyordur. Koridorun ışığının yüzüne vurduğunu hisseder ve rahatsız olur. Yatağından kalkıp,ışığı söndürmek için koridora gider ve ışığı kapatır.)
YAREN : ANNEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!
(Yaren'in sesini duyan Cenk mutfağa doğru koşar.) 
CENK : Yaren ne bağırıyosun ya? Yine ne oldu off! Yareeeeeeen! Napıyosun sen? O bıçaklar ney? Şaşırdın mı sen?
YAREN : Abi sen miydin ya? Çok korktum, hırsız falan sandım. Bende ne varsa aldım elime.
CENK : Şimdi sakin ol ve o bıçakları yerine bırak. Çabuk!
(Behiye ve Ogün gelir.)
BEHİYE : Kızım ne oluyor burada?
(Yaren koşup annesine sarılır.)
YAREN : Anneciğim çok korktum ya. Anlatamam sana. Hırsız girdi sandım eve. Mutfağa sıkışıp kaldım. Çıkamıcam sandım...
CENK : Off Yaren manyak mısın ya? Anne kaç kere dedim sana şu kızına korku filmleri izletme diye. Sonra etkileniyo kızcağız. Baksana ne hayaller kurmuş. Almış eline bıçakları. Daha domatesi düzgün kesemiyo adam kesecekmiş. Hahaha...
YAREN : Abi sen sus ya. Ödüm koptu zaten.
OGÜN : Yaren! Telefonun nerde? Çabuk ver onu bana.
YAREN : Telefon odamda babacığım.
OGÜN : Yalan söyleme bana. Çabuk ver o telefonu bana.
YAREN : Vallahi doğru söylüyorum babacığım. Telefon odamda.
OGÜN : Kiminle konuşuyordun bakayım sen?
BEHİYE : Hayatım, gece gece kızın üstüne gelme. Yarın konuşuruz.
YAREN : Vallahi billahi kimseyle konuşmuyordum babacığım.
OGÜN : Seni seviyorum, seni seviyorum kime diyordun o zaman? 
YAREN : Kendi kendime diyordum babacığım.
OGÜN : Cenk, çabuk bak bakayım. Yaren'in telefonu odasında mı? 
CENK : Tamam, baba.YAREN : Babacığım bana neden inanmıyorsun? Ben doğru söylüyorum.
BEHİYE : Kızım sen deli misin? Neden kendi kendine konuşuyorsun?
CENK : Baba, getirdim. Telefonu odasındaymış.
YAREN : Bak gördünüz mü? Bide bana inanmıyorsunuz?
OGÜN : Şizofren misin kızım sen? Yok Behiye, yarın bu kızı psikoloğa götürelim.
BEHİYE : Tamam hayatım gidelim de aklı başına gelsin. Kızım yerler niye ıslak? Yine mi damacanayı taşırdın? Bide silmemişin.
YAREN : ''O an gerçekten hırsızla karşılaşmamın daha iyi olacağını düşündüm. Hani derler ya yer yarılsaydı dayerin dibine girseydim diye işte öyle bişey. O an gerçek hırsızın ben olduğunu düşündüm. Sanki polislerden kaçmış, çıkmaz sokakta yakalanmış gibi. Çaresizdim.Seni seviyorum diye hırsız kaçırdığıma kimi inandırabilirdim ki? Bu o kadar saçma bişeydi ki. Ama daha önce kime defalarca ''seni seviyorum'' desem o kadar uzaklaşmıştı benden. Hemde hiç görünmeden. Hiç farkettirmeden. Kalbimi çalıp giden bütün 'hırsızlar' böyleydi. Bu da onlardan biri olmalıydı. Ah, doğru ya. Sonuçta hırsız. Seni seviyorum'u ne kadar çok duyarsa, o kalbin tamamen ona ait olduğunu düşünür ve yerinden söker götürür, sende göğsünde derin bi boşluk hissedersin. Ama bu aşk'ta geçerli değil miydi? Ben karıştırmış mıydım herşeyi? Korkudan o an aklıma başka bişey gelmemişti ki. Ama böyle bi duruma düşeceğimi nerden bilebilirdim? Durumun gerçekten böyle olduğuna kimi inandırabilirdim ki? Doğruyu söylesem benimle dalga geçeceklerdi. Hatta abim her seferinde bunu hatırlatıp beni utandıracaktı. Yüzüm o kadar kızarmıştı ki, bunu hissedebiliyordum. Anne ve babamın yüzüne bakamıyordum. Çünkü seslerinden sanki beni öldürecek gibi baktıklarını tahmin edebiliyordum. Bu yüzden başımı öne eğdim ve mantıklı bir cevap düşünmeye başladım. O an şarkı söylediğimi söylemek geldi içimden ama söyleyemedim. Çünkü daha kötü azar işiteceğimi biliyordum. Ama hiçbirşey söylemesem de yarından sonrasının daha kötü olacağını tahmin edebiliyordum. Şimdiden şizofren damgası koymuşlardı bile. Bunun bi kurtuluş yolu olmalıydı. O an bayılmayı, kendimi yere atmayı bile düşündüm. Ama neyse ki...
                                       *****DEVAM EDECEK*****

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 10

SAHNE 10
(Tufan'ın telefonu çalar. Arayan sevgilisi Ebru'dur.)
TUFAN : Ya sevgilin mi var derdin var ya! Ya adama nefes aldırmıyorlar ya. Ya ben yalnızken daha iyiydim ya. Ya bu ne zırt pırt beni arıyor ya. Ya 1 gün olmadı sıkıldım arkadaş ya. Ya böyle ilişki olmaz olsun ya. Ya ben kapatıyorum o arıyor ya. Ya olmaz böyle birşey ya. Ya ne çene varmış bu kızda ya.
(Tufan telefonu açar.)
TUFAN : Yaaaağğğ!!
EBRU : Yağ mı? Tufan sen bana şişko mu demek istiyorsun? Zayıfım ben
tamam mı?
TUFAN : Ya birşey demedim ya. Ya sende trip atmaya yer arıyorsun ya.
Ya en sonunda açmıcam telefonlarını o olucak ya.
EBRU : Neden açmıyormuşsun telefonlarımı?
TUFAN : Ya 5 dakika önce konuşmadık mı ya? Ya sen niye arıyorsun beni
zırt pırt ya?
EBRU : Ne olmuş aradıysam? Rahatsız mı oldun?
TUFAN : Ya rahatsız olsam yine iyi ya. Ya burda sekreter oldum ya.
Ya telefonuma bakması için birisini tutucam ya.
EBRU : Ben seninle konuşmak istiyorum, başkasıyla değil. Gerizekalı!
TUFAN : Ya ben sıkılıyorum beni böyle zırt pırt arayınca ya.Ya
beni bi rahat bırak ya.
EBRU : Ben hamileyim.
TUFAN : Ya Hami'yle ilgilen o zaman benle niye uğraşıyosun ya? Ya
Hami kim ya? Ya sen beni aldatıyormusun ya?
EBRU : Ne hamisi salak! Hamileyim diyorum.
TUFAN : Ya birde hamsi mi yaptın herife ya? Ya senin gibi sevgili
olmaz olsun ya. Ya bana bi tane yumurta kırmadın ya.
EBRU : Tufan ben Hamileyim.
TUFAN : Ya biliyorum tamam sus artık ya. Ya birde marifetmiş gibi
söylüyosun ya. Ya ne diyim size afiyet olsun ya. Ya kapat şu
telefonu adamı hasta etme ya.
EBRU : Tamam aşkım kızma,şakaydı.
TUFAN : Ya bugün 1 Nisan mı ya? Ya sen bana niye şaka yapıyorsun ya?
Ya başka dalga geçecek adam bulamadın mı ya?
EBRU : Hayır,dikkatini çekmek istedim ama sen beni yine
yanlış anladın. Neyse.
TUFAN : Ya doğru anlasamda trip atıyorsun bişey değişmiyor ya.
EBRU : Sevdiğimden trip atıyorum herhalde,değerimi bil oğlum.
TUFAN : Ya şimdide oğlun mu oldum ya? Ya sana şimdi anne mi diyim ya?
EBRU : Hay Allah'ım ya. Aşkım var ya insanın kafayı bulması için öyle alkol
kullanmasına falan gerek yok. 5 dakika seni dinlemesi yeterli. Beni allak
bullak ediyorsun resmen. Ne dediğimi unutuyorum, düşünemiyorum bile.
Çatlak sevgilim benim.
TUFAN : Ya 5 dakika olunca telefonu kapat bana gel o zaman ya. Ya sen
şimdi o kafayla evin yolunu bulamazsın ya. Ya ben seni alırım
evden merak etme ya.
EBRU : Oldu canım!Hem ne yapıcaz ki sizin evde?
TUFAN : Ya sen gelsene ya. Ya bişey özel kalsın ya. Ya gel heyecan olsun
biraz ya. Ya belki sürpriz yapıcam ya. Ya gel işte ya. Ya gel hasret
çekiyorum burda ya.
EBRU : Ayy benim sevgilim çok mu özlemiş beni? Çok mu özlemiş? Kıyamam
ben ona. Oyyy kıyamam ben hanimiş benim bitanem. Hanimiş aguuu aguuu...
TUFAN : Ya sen bi gelsen agu agu gelicek 9 ay sonra alıcan kucağına ya.
EBRU : Evlenmeden olmaz.
TUFAN : Ya gecenin köründe nasıl evlenicez ya?
Ya gel diyorum ya. Ya yoksa birazdan...
Ya çabuk gel ya.
EBRU : Aşkım bu saatte evden çıkamam, ısrar etme.
TUFAN : Ya saatte ne varmış ya? Ya saat gecenin ikisi ya. Ya sokakta
kimse yoktur ya. Ya sen çık gel bişey olmaz ya.
EBRU : Aşkım bizimkiler evde nasıl çıkayım bu saatte
dışarı?
TUFAN : Ya koridorun bitimindeki kapıdan dışarı çıkıcan ya.
Ya şimdi sen paldır küldür yürürsün ya. Ya parmak ucunda yürü hırsız
gibi yap ya. Ya hırsız gibi dediysem
çorabını kafana geçirme ya. Ya kimseye gözükmeden çık ya.
Ya bunu da ben mi öğreticem sana ya?
EBRU : Aşkım bu saatte hayatta dışarı çıkamam diyorum
anlamıyomusun beni? Türkçe
konuşuyorum burda.
TUFAN : Ya gel işte ne olacak ya? Ya sen bi gel en fazla 10 dakika
sürer ya.
EBRU : Ne 10 dakika sürer?
TUFAN : Ya kafan basmıyo mu ya?
EBRU : Niye bu ısrar?
TUFAN : Ya gelmezsen gelme ya. Ya bende mal gibi uğraşıyorum seninle
2 saat ya.
EBRU : Ayy ayy sinirlenirmişte hemen yerim ben seni.
TUFAN : Ya yürü git mutfağa bende yicek bişey yok ya.
Ya hem bi kere sen beni nasıl yiyicen ya?
EBRU : Ağzını burnunu yiyicem işte. Böyle muaaah muuaaah ohhhhh.
TUFAN : Ya öpücük gönderme burda deli oluyom ya. Ya geliyosan gel
artık hayal kurma ya.
EBRU : İyi.
TUFAN : Ya nesi iyi ya? Ya sen beni hayal kırıklığına uğratmaktan
başka bişeye yaramıyon ya. Ya telefonda hayal kuruyon
kuruyon yanıma gelince hiçbişey yapmıyon ya. Ya kukuman kuşu gibi
oturuyon ya.
EBRU : Ama aşkımmmmm....
(Ekber, Ebru'nun odasının önünden geçerken telefonla konuştuğunu ve
aşkım dediğini duyar ve içeri girer.)
EKBER : Kiminle konuşuyorsun bakıyım sen?
EBRU : Abiiiiiiii! Şee..şe..şeey..Ze-ze-zehrayla
EKBER : Ver sen bakıyım şu telefonu!
(Ekber, hızlıca Ebru'nun elinden telefonu alır, Tufan hala anlamamış
bir şekilde konuşmaya devam etmektedir.)
TUFAN : Ya Ebru gel işte ya. Ya kimseye gözükmeden çıkarsın ya.
(Ekber sesini inceltir.)
EKBER : Geliyorum aşkım...
TUFAN : Yaa valla geliyon mu ya? Ya şaka yapmıyon dimi ya? Ya işte bu ya. Ya işte gerçek aşk bu ya. Ya gel çabuk dayanamıyom ya.
EKBER : Bekle,bekle,bekle...!
                                    ******2.BÖLÜMÜN SONU******

                     

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 9

YAREN : CESARETİN VAR MI AŞKAAA? ÇARPIYOR KALBİM BİR BAŞKAAA. SENDE BÖYLE SEVSEN KEŞKEEE. DESEN BANA YAAAAAAR !!!

(Cenk odasına doğru giderken, Yaren'in yüksek sesle şarkı söylediğini işitir ve Yaren'in odasına girer.)

CENK : Yareeeen!
YAREN : SENDE BÖYLE SEVSEN KEŞKEEE DESEN BANAA...
CENK : YAAAAAAAAR.......EEEEEEEEEEEEEN !

(Yaren oturduğu yerden iki karış sıçrar ve damağını kaldırır. Kulaklığını çıkartıp,müziği kapattıktan sonra abisi ile konuşmaya başlar.)

YAREN : Ayyyy abiiiiiii! Ödümü kopardın ya.Ne güzel kaptırmışım kendimi şarkıya,söylüyordum öyle.
CENK : Yaren sen iyi misin Allah aşkına?
YAREN : İyiyim abi. Aslında iyi değilim. Ne iyiyim ne kötü. %60 kötü %30 iyi. Yok yok %70 kötüyüm ya. Ya da %90. Off efkarlıyım bee abiiiiii..
CENK : %100 rahatsızım bende. Neyin efkarıymış bu saatte?
YAREN : Abi gece oldu ya,kaldım ya tek başıma. Ben birisini özlemeye başladım yine. Öyle böyle değil,çok fena özledim.
CENK : Belli oluyor içinde fırtınaların koptuğu,derinden özlediğin biri olduğu,sen burda bağırırken belki alt komşu uyutuyor oğlunu...
YAREN : UYUSUN DA BÜYÜSÜN NİNNİİİ.........
CENK : Bağır bağır biraz daha bağır.
YAREN : TIPIŞ TIPIŞ YÜRÜSÜN NİNNİİİ.........

(Duvardan tak tak diye sesler gelir.)

YAREN : Aaa baksana bebek uyumuş abi. Duvara vurmalarından anladım,herhalde teşekkür ediyorlar.
CENK : Hayır Yaren,rahatsız olduklarından dolayı senin o çeneni kapamanı istiyorlar.
YAREN : Abi şu duvara vur iki kere akıllı olsunlar yoksa ''Gangnam Style' açarım şimdi sabaha kadar zıplarım yemin ediyorum. İnsan kendi evinde şarkı söyleyemiyor be.
CENK : Bak bu saatte şarkı söylenmez kardeşim,millet uyuyor. Senin gibi oturmuyor sabaha kadar.
YAREN : Uyurlar tabii ki. Sevdikleri yanında uyuyor daha ne olsun. Oh ne güzel hayat vallah. Biz burda hasret çekelim, onlar birbirlerine sarılarak uyusun.
CENK : Kardeşim orası öyle tamam haklısın ama benden bir sana abi tavsiyesi ; geceleri şarkı dinleme,dinlemeyi geçtim içinden gelse de söyleme bile. Biri duysun veya duymasın bunlar önemli değil.
YAREN : Neden ki?
CENK : Çünkü gece kalbindekileri dinlemeye başlarsın. Çünkü en çok geceleri özlersin birini. Çünkü en çok geceleri yalnız kalırsın. Birine ihtiyaç duyarsın. Seni anlayan ve dinleyen birine. Kimseyi bulamazsın. Şarkılardan medet umarsın. Senin hissedipte anlatamadıklarını birkaç dakikada anlatması için ruh haline uygun bir şarkı aramaya başlarsın ve onu bulunca tekrar tekrar dinlemeye başlarsın. Gecenin sessizliğiyle, seni hüzünlendirmekten başka birşeye yaramaz. En olmadık kişileri özlemeye başlarsın,kendin bile şaşırırsın ve sonra efkar denen şey ortaya çıkıyor senin dediğin gibi.
YAREN : Abi ne de güzel anlattın vallah,gerçekten öyle oluyor.
CENK : Mesela o dinlediğin şarkı için aynı şeyleri düşünüyor musun? Bu gece takılıp kaldığın şarkı o mu? Ya da şöyle sorayım duygularını en iyi anlatan şarkı o mu? Cesaretin var mı aşka mı?
YAREN : Evet abi sanırım bu.
CENK :  Benimde en sevdiğim şarkıdır,değişmez yani.
YAREN : Abi zaten platonik aşıksan en sevdiğin şarkı %90 bu olur.
CENK : Platoniğiz ya. Aa bu arada sana söylemeyi unuttum,şimdi aklıma geldi. Ekmek almaya giderken, Ebru'yu gördüm!
YAREN : Aaa gerçekten mi abii?
CENK : Eveeet! Hatta o beni farketti. ''Ceeeenk'' dedi,ben zaten o anda koptum dünyadan. Adımı ondan duyunca o kadar çok hoşuma gidiyor ki ama bi heyecan yaptım yine hiç sorma.
YAREN : Nasıl oldu öyle ya? Anlatsana abi merak ettim.
CENK : Yere baka baka gidiyordum işte,bi baktım karşımda Ebru. İçimden bir ses diyor ki ; ''Sımsıkı sarıl bırakma,hiçbir yere gitmesin bir daha.Öyle bir sarıl ki kendini sana ait hissetsin.'' ama dinlemedim,cesaret edemedim yani.
YAREN : Bi kerede dinle abi şu içinden gelen sesi, belki doğruyu söylüyordur.
CENK : Hep öyle oluyor ya. Dinleyeceğim,dinleyeceğim diyorum karşıma gelince tutulup kalıyorum.
YAREN : Abi ya o da bir insan sonuçta senin gibi, o kadar çekinme ya.
CENK : Gerçekten büyüleyici bir insan o. Hatta bir melek diyebilirim.
YAREN : Abi belkide sana öyle geliyordur,melek yüzlü şeytandır belkide.
CENK : Hişşşşşşş! Sakın öyle deme bir daha,kızarım bak. Melek o melek.
YAREN : Tamam abi birşey demedim,ee anlatıyordun sonra ne oldu?
CENK : Çok mutlu oldum ya. Salak salak gülümsemeye başladım. Hiçbirşey düşünemedim o an. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki anlatamam sana. O da anladı galiba benimle konuşmaya başladı,çok tatlıydı. Gözlerimi kapatıp sadece o masal gibi gelen ses tonunu dinlemek istedim bir an,gözlerine bakamıyordum ki.
YAREN : Neden ki abi? Heyecanın daha çok artar diye mi?
CENK : Evet ya aynen öyle ama zamanla öğreneceğim galiba gözlerine bakmayı da.
YAREN : Abi bence bir daha ki sefere ne yapıp et gözlerine bak. Konuşamıyorsan susup kal öyle ama asla ayırma gözlerini ondan. Sen sus gözlerin konuşsun be abi.
CENK : Kalp krizinden ölüp giderim vallah.
YAREN : Allah korusun abi ya olur mu öyle şey? Alt tarafı gözlerinin içine bakıcan. Bak şarkıda bile diyor; ''Konuşmadan gözlerinle beni sevdiğini söylesen.'' diye. Belkide onunda istediği şey budur.
CENK : Çok utanıyorum ben ya. Karşısına geçip cümle bile kuramıyorum yani.Gözlerine bakmayı beceremiyorum işte beceremiyorum.
YAREN : Ne var bunda abi ya? Sanki çok zor birşey.
CENK : Evet çok zor. Mesela sen çıplak gözle,öğlen sıcağında güneşe bakabilir misin?
YAREN : Bakamam da abi onunla bunun ne alakası var ki şimdi?
CENK : İşte bu da öyle birşey işte ama ben güneşe bakarım bi tek Ebru'nun gözlerine bakamam. Yok ya ben güneşe de bakamam.
YAREN : Güneşe bakmak bir güneş gözlüğü gerektirir ama aşık olduğun insanın gözünün içine bakmak cesaret gerektirir.
CENK : Heh işte o yok bende. Aşk var,sevgi var,sadakat var,saygı var. Var da var yani. Ama cesaret yok ne yapacağım? Cesaret hapı mı yutsam? Yürek yiyip mi gitsem yanına bilmiyorum ki ne zaman çıkacağı da belli olmuyor ki karşıma. Hayalet gibi kız valla.
YAREN : Abi biraz kendine özgüvenin gelsin ya.
CENK : Utangaç biriyim biliyorsun birde üstüne aşık olmuşum ben elimden başka birşey gelmiyor ki özgüven gelsin. Kardeşim ben bu kızla ne zaman doğru düzgün konuşabileceğim ya? Ne zaman karşısına geçip, adam akıllı 2 kelime edebileceğim? Acaba ne zaman onu sevdiğimi gözlerine bakarak uzun uzun anlatabileceğim? Çıkmaz ayın son perşembesi derler ya. Benimki de o misal.
YAREN : O kadarda imkansızlığa kapılma be abi. Herşeyin zamanı vardır,belki şimdi söylemek nasip olmuyordur çünkü iyi şeyler olmayacaktır sonunda. Belkide o yüzden çıkmıyordur en güzel kelimeler saklanıyordur bi yerde.
CENK : Hem sevdiğimi biliyor. Ben niye kasıyorum ki bu kadar kendimi?
YAREN : Ama sen utanıyorum diyosun abi. Böyle yaptığın sürece ne o kız senin olur,ne senin için rahat eder.
CENK : Ne benim ne de bir başkasının olsun. Yeter ki gözlerimin görebildiği bir mesafede olsun. Yeter ki onu her gördüğümde midemde kelebekler uçuşuyor olsun. Yeter ki kalbim her zamankinden daha hızlı atıyor olsun.
YAREN : Abi sen hayran olmuşun resmen ya. Hadi aşık olmayı da geçtim. Nasıl etkiledi ki seni bu kadar? Gerçekten anlamıyorum.
CENK : Ahhh kardeşim gülüşü yeter ya. Bak yine o gülen gözleri aklıma geldi,içim yine bir kıpır kıpır oldu bir hoş oldu birdenbire. Aklıma geldiğinde bile beni bu kadar mutlu ediyor işte. Yanıma gelince nasıl mutlu olduğumu sen düşün,utanmasam sevinçten zıplayacağım yanında.
YAREN : Vay bee! İnsan gerçekten kıskanıyor abi ya,sen onu anlatırken diyorum ki içimden ; ''Keşke benide böyle seven birisi olsa ama nerde?'' Biri var yürekten seven,o da abim işte.
CENK : Belkide vardır bu kadar emin olma,kesin vardır ya ama elde etmek için seviyordur,yani sevgilin olmak için. Ama ben öyle sevmiyorum işte,ben karşılıksız seviyorum.Sevgili olmasak bile yanımda olsun,gülüşünü istediğim zaman göreyim o sesini istediğim zaman duyayım benim için yeter. Aşk böyle birşey işte. Yani benim için öyle. Ben onu her gördüğümde bu duyguları hissedebileyim,yeter benim için. Bu yüzden platonik seviyorum galiba, yani böyle uzaktan...
                                  *****DEVAM EDECEK*****

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 8

SAHNE 8

(Zehra ile ayrılma kararı alan Önder, bir süre sonra bu kararından pişman olur ve acı çekmeye başlar.)

ÖNDER : Off ulan off!Bu ne berbat bir hismiş!Aşk acısı dedikleri şey bu olsa gerek.İçimden bir parça kopmuş gibi,göğüs kafesimde derin bir boşluk hissetmeye başladım.Sanki o parçayı Zehra alıp götürmüş gibi.Nasıl birşeydir bu nasıl birşeydir?Dayanamıyorum artık. O sesi aklımdan çıkmıyor,resmen kulağımda çınlıyor ya.Bana ne kadar söylediği güzel şeyler varsa aklıma geliyor.Beraber yaşadığımız tüm anılar gözümün önünde canlanıyor.Neden böyle oluyor ki?Neden?Aklım almıyor.Kendimi bir gökdelenden atlamış gibi hissediyorum.Paramparça haldeyim,yaralıyım.Birazdan son nefesimi verip,ölecekmiş gibi hissediyorum.O gelirse ve elimden tutup kaldırırsa herşey geçecekmiş gibi işte o zaman tüm bu yaşadığım acıları unutacağım.İşte o zaman herşeye yeniden başlayacağım,yeniden.Belkide başkası gelecek,bana unutturacak herşeyi,bu yaşadığım berbat hisleri unutturacak.Peki benim bu şekilde daha ne kadar durmam gerekiyor?Daha ne kadar ağlamam gerekiyor?Daha ne kadar bağırmam gerekiyor?Daha ne kadar zaman geçmesi gerekiyor?Bunlar sanki hiç bitmeyecekmiş gibi,hep devam edecek gibi geliyor.Başlangıçta herşey ne kadar güzeldi oysa ki.Onun duygularını hiçe sayıp,içimden geldiği gibi korkusuzca söverken ve onsuz yaşayacağıma kandırırken kendimi herşey ne kadar yolundaydı.''Ben burdan atlasam birşey olmaz,hiçbirşey olmaz'' derken ne kadar güveniyordum kendime.Ondan kurtulma rahatlığıyla bırakmışım,kendimi boşluğa.İşte o atlayan gururum,pişmanlığa dönüşmüş sonunda...Off şuan biriyle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki,sıkıntımı anlatıp rahatlarım belki,birazcıkta olsa.Kimi arasam ki şimdi?Hmmm...Cenk'i arayamam,o benden dahada duygusal,birşey der şimdi dahada kötü olurum.Nilay'ı arasam zaten umrunda bile olmaz.Aaaa!!Buldum!Tabii ya Mutlu'yu arayayım ben.İnşallah müsaittir ya.Saat kaç acaba? Bi bakayım. Aaa gece 12'i geçiyor ya.Her defasında gülmekten gözümden yaş getiren birinden,şimdi o gözyaşlarımı silmesini isteyeceğim.Umarım beni bu zor durumdan kurtarır.

(Önder ; herşeye gülen ve espri yapan çatlak arkadaşı Mutlu'yu arar.O sırada Mutlu sevgilisinden aramasını beklemektedir.Telefonu bakmadan açar.)

MUTLU : Aşkıım sen misin? Bende seni çok özledim. Hahaha...
ÖNDER : Ne aşkımı lan? Ben Önder.
MUTLU : Ne arıyon oğlum beni? Anam mısın? Babam mısın? Hadi onu da geçtim sevgilim misin lan? Hahaha...
ÖNDER : Off ne diyosun be! Sevgilim yok artık. Gitti. Çok yalnız kaldım.
MUTLU : Peki biz şimdi neyiz? Hahaha...
ÖNDER : Off dalga geçme ya. Zehra gitti oğluuum.
MUTLU : Tamam anladım ama ne ayaksın lan sen? Hahaha...Kız gitti,şimdi bana mı yazıyorsun? Frekansları karıştırma yoksa fena olur he. Hahaha...
ÖNDER : Tövbee tövbeee. Allah yazdıysa bozsun. Ben burda acı çekiyorum sen ordan gülüyorsun ya. Bi konuşalım,derdimizi anlatalım dedik,senin şu yaptığına bak.
MUTLU : Sen ve senin gibilere var ya çok gülüyorum ben. Hahaha... Zavallısınız vallah.Sevgili lan bu sevgili.Hadi ananı kaybedersin anlarım,babanı kaybedersin anlarım yeri dolmaz ama bu sevgili dediklerin geçici be.Olsa ne olur olmasa ne olur.Biri gider,biri gelir.Ağlama lan.Hemen yenisini bul. Hahaha...Ben sana ayarlarım bir tane.Üzüldüğün şeye bak ya.Erkek adam ağlar mı? Emzik vereyim mi? Hahaha.
ÖNDER : Hadi ordaaan. O boşluk kolay kolay dolmuyor be. Sen öyle diyorsun belki haklıda olabilirsin ama dolmuyor işte.Öyle değişik bir his ki bu,tüm organlarını götürüyor sanki.
MUTLU : Organ mafyası lan bu nereye götürüyor? Hahaha...
ÖNDER : Onun gibi birşey lan.Önce aklımı aldı,akıl sağlığım gitti.Şimdi de kalbimi alıp götürdü.
MUTLU : Beleşe mi? Hahaha...Bitkisel hayattaysan gel de fişini çekeyim. Hahaha...
ÖNDER : Off ondan daha kötü lan! Göğsümde kocaman bir boşluk var.
MUTLU : Göğüs kası çalış biraz. Hahaha... ŞINAV çek ŞINAV. Hahaha.
ÖNDER : Off geçer mi lan öyle? Sen güldükçe ben daha çok acı çekiyorum yapma. Neden bende senin gibi mutlu olamıyorum ki?
MUTLU : Sen zaten benim gibi istesen de olamazsın önce bi onu unut. Hahaha...Hahaha...Geber artık seni lanet olası. Hahaha...Öldün mü lan? Hahaha...Benim kahkahalarım gelmiyor mu? Hahaha...
ÖNDER : Gül sen gül.
MUTLU : Ben burda krize girdim,gülmekten öldüm sen hala yaşıyon mu yaa? Hahaha...
ÖNDER : Ha-ha-ha... Hapşuuuuuuu!!
MUTLU : GEBEEEEEEEEEEER ! Hahaha...
ÖNDER : Al işte...
MUTLU : Karnımda kocamaan bir boşluuuk vaaar. ACIKTIIM GALİBA! Hahaha...
ÖNDER : Geç dalganı geç sen.
MUTLU : Sen beni güldürdün Allah'ta seni güldürsün. Alsın cehennemine. Çünkü bende orda olacağım. Hahaha...
ÖNDER : Razıyım.Ölmeye de razıyım.Dayanamıyorum artık.Dayanacak gücüm kalmadı.Bu acıdan kurtulmak istiyorum.İntihar edeceğim.
MUTLU : Yeter lan yeter ben gülmekten öleceğim burda. Hahaha. Bir kız için yaptığına bak,kendine gel çık şu triplerden. Hahaha...
ÖNDER : Ben onsuz yapamam.Herşeyimdi o benim herşeyimi kaybettim ben.Yaşamak için bir sebebim kalmadı.Hiçbirşey hemde.
MUTLU : Şaka mısın sen ya? Hahaha...Sen konuştukça gülesim geliyor benim. Bu nasıl bir ses tonudur böyle? Ciyak ciyak... Hahaha...
ÖNDER : Hayallerim yıkıldı hayallerim.
MUTLU : Hayal kurmak bedava oğlum git yenisini kur. Hahaha. Sende var ya temeli yanlış yere atılan inşaatlar gibisin,bir depremde yıkılıyorsun. Hahaha...
ÖNDER : Ben kapatıyorum vallah. Çok kötüyüm ya.
MUTLU : Ne adamsın ya. Hahaha... Ara kızı konuş. Dönerse senindir,dönmezse zaten hiç senin olmamıştır. Hahaha. Bana niye dil döküyosun boşuna? Hahaha.
ÖNDER : Doğru ya ne gurur yapıp kendimi yiyip bitiriyorsam.Arayacağım ya.
MUTLU : Yemiyo mu? He yemiyor mu? Aramazsan adam değilsin. Hahaha...
ÖNDER : Kapat lan kapat.
MUTLU : İlk önce sen kapat. Hahaha... Gerizekalı orda kırmızı tuşuna basıcan. Bunu da ben mi öğreteceğim sana. Hahaha...

(Önder telefonu kapatır.)

ÖNDER : Mutlu bile güldüremediyse beni,hiç kimse güldüremez ya.Zehra hariç.Yeter artık bu kadar gurur! Arıyorum.Umarım açar.Bu acıdan ölmeden önce bi sesini duyayım bari.

(Önder Zehra'yı arar.Her telefon çalışında kalbi daha hızlı atmaya başlar ve heyecanlanır.Zehra o sırada Önder'i düşünüp ağlamaktadır.)

ZEHRA : Üff sadece bir mesaj ya da bir çağrı at,pişman olduğunu söyle ya. Bu gece bitmez,lütfeeen ya. ÜFÜ-ÜFÜ-ÜFÜ Önder arıyor!!! Pişman olmuş olmalı. Yaşasııın!

(Zehra,telefonu açar.)

ZEHRA : ÜFÜ-ÜFÜ
ÖNDER : ALOO ZEHRAAA, SEVİYORUM ULAAN SENİ!
ZEHRA : Üff ne bağırıyon be kulağımın dibinde? Ulan demeseydin daha güzel olurdu.
ÖNDER : Allah Allah...Arayıp seviyorum dedim ulana mı takıldın sen?
ZEHRA : Üff ya biraz terbiyeli olsana.Ulan nedir ya? Öküzsün Önder ÖÖ-KÜÜÜZ.
ÖNDER : Bak Zehra! Aradığıma pişman etme beni.Adamı sinir etme.Düzgün konuş benimle.
ZEHRA : Üff ama ben ağlıyorum kaç saattir senin için gerizekalı. Bunu haketmedim ben.
ÖNDER : Ben ne yapıyorum burda göbek mi atıyorum? Ne demek istiyorsun sen? Ben burda ölüyorum senin için.
ZEHRA : Üff ya öyle mi gerçekten? Neden bana öyle gelmiyor o zaman? Neden ağlatıyorsun beni bunca saat? Neden ters ters cevaplar veriyorsun mesajda? Neden bu kadar geç arıyorsun? Beni üzmek hoşuna mı gidiyor senin? Mutlu mu oluyorsun böyle yapınca?
ÖNDER : Hayıır Zehraa.Ben seni üzmek istemiyorum aslında ama o kadar çok sinirleniyorum ki bazen sana ne dediğimi ben bile bilmiyorum,ağzımdan çıkanlara şaşıyorum.Üzülüyorum sonra,seni de üzüyorum.Çok özür dilerim Zehra. Gerçekten bir daha olmaması için dikkat edeceğim. Söz veriyorum sana. Affet beni. Lütfeeen! Seni çoook ama çoook seviyorum.
ZEHRA : Üff tamam ya unutalım bunları,affettim gitti.
ÖNDER : Ohh bee! Seni kaybedeceğimden çok korkmuştum ama çok mutluyum şuan.
ZEHRA : Üff bende ya. Bir daha böyle birşey yaşamayız umarım.
ÖNDER : İnşallaah. Allah korusun! Ben seni bir daha üzmeyeceğim.
ZEHRA : Üff pek inanmıyorum ama görücez bakalım. Şimdi rahat rahat uyuyabilirim.
ÖNDER : Bak sana söz veriyorum. Erkek sözü. Hadi şimdi uyuyalım o zaman.Telefonu kapayınca,kapa gözünü sende. Tamam mı?
ZEHRA : Üff tamam öyle yapıcam ya.Hadi kapattım ben.

(Zehra,telefonu kapatır.)

ÖNDER : Aa kapattı. Çok seviyorum ben bu kızı ya. İlk defa gerçekten sevildiğimi hissettim. O diğerleri gibi olmadı. Beni en zor durumda bırakmadı işte. Ondan öncekileri böyle miydi? Benim üzüldüğümü bilip çoktan başkasını mutlu etmeye başlamışlardı bile. Kimlere ''seni seviyorum'' demişim ben ya. Gerçekten çok pişman oldum şimdi. Bugün akıttığım gözyaşları için zerre pişman olmadım ama haketmeyen insanlara ''seni seviyorum'' dediğim için pişman oldum. Zaten çoğu kişi şu durumda aramaya cesaret edemez ama ben aradım! Çoğu kızda çok sevdiği halde gurur yapar,affedemez. Ama o affetti. Birbirimize deliler gibi aşığız işte. Gerçek aşk bu! Ne olursa olsun sevdiğinin hatalarını görmezden gelmek ve ondan asla vazgeçmemek! İşte bu ya!

                            *****DEVAM EDECEK*****

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 7

SAHNE 7

(Tufan'dan bir an önce kurtulmak isteyen balıkçılar,onu atladığı yere bırakmışlardır.Tufan'da eve gitmeyip parkta kendi kendine söylenip,durur.)

TUFAN : Ya bu pis denizde yüzdüğüme inanamıyorum ya. Ya bi daha sahile bile uğramam ya. Ya valla denizlere küstüm ya. Ya bu balıkçılarda neyin nesiydi ya? Ya bu adamlar neyin kafasını yaşıyor ya? Ya çok şükür,kurtuldum ya. Ya off karnımda acıktı,birşeyde yemedim ya. Ya eve götürsün biri beni çok yorgunum ya. Ya nasıl kurtuldum ben ya. Yaşıyor muyum yoksa rüyada mıyım ya? Ya bu neyin kafası ya? Ya bu deniz beni değiştirdi ya. Ya off yağlı bişey mi alsam ne yapsam? En azından şu yağ'lamayı keser ya. Ya adalara bile uğramam arkadaş yüzmem bi daha ya. İnsanı bi dert,hayvanı bi dert arkadaş ya.

(Yağmur çişelemeye başlar.)

TUFAN : Ya off yağma gözünü seviyim ya. Ya yeni kurudum yapma ya. Ya kara bulut tayfası hepiniz bir olmuşsunuz,beni mi ıslatacaksınız ya? Ya size diyorum ya. Ya ağlamayın üstüme ya. Ya başka semte,başka şehire gidin ya. Ya bende bu şans olduğu sürece gittiğim her yere yağmur yağar ya.

(Gök gürler.)

TUFAN : Ya nasılda kızıyorlar ya? Ya tamam birşey demedik ya vallah korktum ya. Ya kafama şimşek çakmasa bari ya. Ya hazır ıslağım tek şimşeğe bakar ya.

(Şiddetli bir gök gürültüsü olur ve ardından şimşek çakar.)

TUFAN : Ya şimdi de fotoğraf mı çektiniz ya? Ya face atıp,etiketlemeyin bari ya?

(Yağmur,sağanak yağışa dönüşür.)

TUFAN : Ya bu ne ya? Ya vallah üşüttüm ya. Ya kuru gezemeyecek miyim ben ya? Ya vallah oturup ağlıcam ya. Ya bu nasıl bir kafa ya bu nasıl bir hava ya bu nasıl bir şans ya. Ya böyle dünya dönmez olsun ya. Ya bugünü sağ salim atlatırsam,fakire para vericem ya.

(Tufan evine doğru koşmaya başlar. Yağmur o kadar şiddetli yağmaktadır ki rüzgarla birlikte yüzüne sert bir şekilde gelir ve dayanamayıp durur.)

TUFAN : Ya off bu ne ya? Püüüh ya. Ya sucuk oldum ya. Ya 2 yumurta kırıp yesin biri beni ya. Ya ''yerim seni'' diyen bir hatun olsa ''Afiyet olsun,ilk şu ıslak kafamdan başla'' derim ya. Ya bu gidişle karada boğulan tek insan olucam ya. Ya bi yamyamlar kaçırsın beni ya büyük kazanın içinde ateşte pişirsinler ya.Vücudumun %100'ü  su oldu ya. Ya bu üstümde balıklar yüzer ya. Ya en sonunda bi japon balığı alıp,gezdircem cebimde ya. Ya ben dışardayım ya,eve girene kadar durmaz bu yağmur ya.

(Tufan sokağa sapınca yolun ilerisinde bir elinde paketleri,diğer eliyle de şemsiyeyi tutan şişman bir adam görür.)

TUFAN : Ya bu adamın şemsiyesini alıp kaçırsam mı ya? Ya çok ihtiyacım var ya. Ya fazla kimsede yok etrafta ya. Ya ben zaten şemsiyeyi bir elinden kaparım,bu adam kıçını kaldırana kadar diğer köşeyi dönerim ya. Ya niyeti bozdum anasını satayım alıcam kaçıcam şemsiyeyi ya. Ya nasılsa en kötü ihtimal polis yakalar,hapise atar boğulmaktan kurtulurum ya. Ya sudan nefret ettim ya. Ya bu şansla bi kapalı yere girsem,deprem olur üzerime çöker ya. Ya vallah tek kurtuluşum şemsiye ya. Ya buldum işte ya. Ya tereyağından kıl çeker gibi alıcam ya.

(Tufan adamın yanına kadar koşarak gider. Adamın telefonu çalmaya başlar.)

TUFAN : Ya telefonunuz çalıyor ya.
+Duyuyorum birader ama ellerim dolu. O yüzden bakamıyorum telefona.
TUFAN : Ya önemlidir belki ya isterseniz şemsiyeyi ben tutayım siz bakın telefonunuza ya.
+Hay Allah razı olsun senden...Al birader üstüme tutta telefon ıslanmasın.

(Tufan şemsiyeyi aldığı gibi kaçmaya başlar.)

+Yok otobüsü kaçırdım o yüzden...HOOOOP! Nereye gidiyorsun lan?...sana demedim...2 dakika arayacağım ben seni. GELSENE LAN BURAYA İT OĞLU İT. Ohooo gözden kayboldu bile. Ben biliyorum başıma geleceğini. Offf Allah'tan paketleri götürmedi...

(Tufan nefes nefese kalmıştır,caddeye geldiği anda görenler şüphelenmesin diye koşmayı bırakır ve yürümeye başlar.)

TUFAN : Ya-ya-ya-ya-ya...ya inanamıyorum ya. Ya herşey istediğim gibi gitti ya,işte bu ya. Ya hayret kötü birşey olmadan atlattım ya. Ya bu nasıl aklıma gelmedi ya. Ya çok tehlikeli birşey bu ya. Ya girerse açılmaz valla ya. Ya bu bi yerime girmesin şimdi olur mu olur ya?

(Tufan'ın yanından hıphızlı bir araba geçer ve üstünü başını ıslatır.)

TUFAN : Yaa off yaa. Ya beni ıslatana para mı veriyorlar ya? Ya havlu alıcam bir daha sokağa çıkarsam ya. Ya bu su hep beni mi bulur ya? Ya şu şemsiyeyi de atayım bari ya. Ya kurtuluşum yok ya. Ya havadan karadan her yerden ıslatıyorlar ya.

(Tufan çöp kutusunun yanına gider ve şemsiyeyi içine atar.)

- MEEEOOOOOOOVVVVVVVVVVVVV

TUFAN : Ya aklım gitti ya! Ya bu kara kediyi de gördüm tamamdır ya. Ya bugün bitmez ya. Ya bi eve gidiyim hemen uyucam ya. Ya kabus gibi ya. Ya bugün hayatımın en kötü günüydü ya. Ya hayatımda hiç bu kadar ıslak durmamıştım ya. Ya her yerim börttü ya. Ya ipe asılan ama bir türlü kurumayan çamaşırlara döndüm ya. Ya bu bir işaret mi ya? Ya biri benim için ağlıyor galiba ya. Ya bunun başka bir açıklaması olamaz ya.Ya kimse ağlamaz ki benim için ya? Ya Ebru diyicem, o da tam yalancı ya. Ya aşığım diyosan bana niye gitmeme izin veriyorsun ya? Ya insan bi gitme der ya. Ya insan abisi gelse bile sevgilisinin sıkıca elinden tutar ya. Ya insan sevdiğinin kötü gününde yanında olur ya. Ya abisinden çekindiyse ya. Ya ben bunu niye düşünemedim ya. Ya ben hemen Ebru'ya ona kurtulduğumu haber vermeliyim ya. Ya belkide bir mesajım yeter ya.Ya ağlama diyicem ya. Ya döktüğü her gözyaşı damlası bana bela olarak geri dönüyor ya.Ya bunlar bitecek gibi gözükmüyor bir an önce ''Dur'' demem gerekiyor ya.

(5 dk sonra)

(Tufan eve geldiği gibi ilk işi ev telefonundan Ebru'nun cep telefonunu aramak olur.)

TUFAN : Ya neyse ki telefonunu kapatmamış çalıyor ya. Ya saatte gece 1 oldu ya. Ya niye açmıyor ya? Ya açsa telefonu mutlu olacak ya.

(Ebru'nun Tufan'ı bir daha göremeyeceğini,sesini dahi duyamayacağını düşünmesi gözyaşlarını durduramıyordu. Saatlerce ağlayan Ebru,telefonun çaldığını duyunca ilkinde umursamaz. Çünkü kimseyle konuşmak istemiyordur. Telefonu ikinci kez çaldığında kimin aradığını merak eder ve telefona bakınca Tufan'ın evden aradığını görür,telefonu hemen açar.)

EBRU : Aloooo! Tufan sen misin? Benim de ne oluuuuur!!
TUFAN : Ya benim ya.
EBRU : NEEEEEEE ! Gerçekteeeeeen mi? Tufaaan?
TUFAN : Ya Ebru bi sakin ol ya!
EBRU : Ayyyyy inanmıyorum!!! Allah'ıma şükürler olsn ki ölmemişin,yaşıyorsun ya. Çok mutluyum ben.
TUFAN : Ya o kadar emin olma ya. Ya ben çoktan öldüm ya.
EBRU : Hayıııır! Hayııır! Olaamaz! Bu bir rüya oalamaz yok yok hayır yaa. Uyanmak istemiyoruuum! Eğer yanımda sen olmayacaksan.
TUFAN : Ya ben senin yanındayım zaten ya,sol yanındayım ya.
EBRU : Gözlerimin içinde de olsan, her nefes aldığımda kokunu çeksem içime.
TUFAN : Ya şimdi başlatma romantizmine ya! Ya ben burda canımın derdine düşmüşüm ya.
EBRU : Aşkım tamam kızmasana,şoku atlatamadım hala inanamıyorum yaşadığına. Biliyor musun ben kaç saat aynı yerde senin denizden çıkmanı bekledim? Ayy ne kadar ağladım anlatamam sana ya.
TUFAN : Ya nerden biliyim ya. Ya ben en son dediğinden sonra 'ne halin varsa gör'' demişsindir diye düşündüm ya.
EBRU : Aşkolsun olur mu öyle şey? Ben o kadar açılacağını tahmin etmemiştim ki hem.
TUFAN : Ya abinin bakışları yeter ya. Ya adam ölümüne koştu ya. Ya bende napayım o korkuyla atladım suya ya.
EBRU : Aşkım sen onu bırakta bu ne biçim konuşma tarzıdır? Ya demeden konuşamıyor musun sen?
TUFAN : Ya ne biliyim ya. Ya denizden çıktıktan sonra sudan çıkmış balığa döndüm ya.
EBRU : Benim adım Ebru! Tamam mı? Yağ değil! Yağ bakkalda,Ebru burda. Ebru burda,yağ bakkalda. Anladın?
TUFAN : Ya sende beni iyice salak yaptın ya. Ya en sonunda intihar edicem o olcak ya.
EBRU : Dilini ısır,elini tahtaya vur. Allah korusun! Sen olmasan ben ne yaparım ki zaten?
TUFAN : Ya herhalde oturur,ağlarsın saatlerce ya.
EBRU : Bak bana bi daha ya dersen kafanı kırarım. Ayy gıcık oldum be! Yeter kabak tadı verdi. Ya yerine aşkım,bitanem,hayatım falan desen olmaz mı?
TUFAN : Ya...
EBRU : Oğlum senin beynini balıklar mı yedi? Ya da suya mı düştü?
TUFAN : Ya ne diyorsun ya? Ya çocuk mu bu düşşün ya? Ya işte  duruyor kafamın içinde ya. Ya adamı hasta ediyorsun sen ya.
EBRU : Bu gözyaşlarım senin gibi bir odun için fazla akmış. Hemde baya fazla.
TUFAN : Ya sende iyi ki bi ağladın ya! Ya baksana sen ağlamaktan başka birşey bilmez misin ya? Ya insan bi sahil güvenlik çağırır ya...

                              *****DEVAM EDECEK*****

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 6

SAHNE 6

(Ekmek almayı unutan Cenk,hızlıca adımlarla fırına doğru giderken yaklaşık 50 metre ilerden ona doğru yürüyen Ebru'yu görür.)

CENK(gözlerini ovuşturduktan sonra) : Aaaa!! Yemin ederim,bu sefer gerçek. Ne yapıcam ben yaa? Yine gülüp geçeyim en iyisi. Yok yok sonra domates gibi kızarıyorum ya. Görmemezlikten geleyim ya,evet evet en iyisi bu. Başımı da eğiyim öne. Off neden böyle yapıyorum ki ben ya? Geçti mi acaba? Oha kalbim ne biçim çarpıyor ya. Tamam tamam geçti sanırım. Bi bakayım arkasından şöyle ya. Aaaa! Nereye kayboldu bu kız? Kaşla göz arasında...offf kaçırdım yine..neyse.

(Cenk önüne dönmesiyle Ebru'yu tam karşında görmesi bir olur ve göz göze gelirler.)

CENK(şaşırarak derin bir nefes alır.) : Hiiiiiiiiiiiih!!!
EBRU : Ceeeeenk ?
CENK(kısık bir sesle) : eyvah!
EBRU : N'aber?
CENK : İyi...
EBRU : Sağol,bende iyiyim.
CENK : Ehehehehe...
EBRU : Ne oldu? Ne gülüyorsun öyle?
CENK : Hiiiiç...
EBRU : Nereye böyle?
CENK : Iııııh! Bilmeeem...
EBRU : Ne öyle arkana falan bakıyordun? Yoksa yolunu mu kaybettin?
CENK : Yoo...
EBRU : Eee ne var ki orda? Niye baktın ki?
CENK : Iııııh! Bilmeeem...
EBRU : Neyse,iyi akşamlar...
CENK : DUR!
EBRU : Hıh söyle?
CENK : Gitme...
EBRU : Anlamadım?
CENK : Gitme...
EBRU : İyi de konuşmuyorsun ki benle? Ne dersem hep kaçamak cevap veriyorsun. Sıkıldım yaa.
CENK : Napiiiim?
EBRU : Ayy Cenk! Zaten üzgünüm birde sem üstüme gelme benim ya. Lütfeen!
CENK : Tamam.

(Cenk'in gözleri dolar ve ağlamaya başlar.)

EBRU : Sen her gidişimde böyle çocuk gibi ağlayacak mısın arkamdan? Sanki beni bir daha hiç göremeyecekmişsin gibi...
Bak sen böyle yapınca bende kendimi çok kötü hissediyorum,gerçekten ya.
CENK : Özür dilerim.
EBRU : Ama Cenk hep aynı şeyi yapıp özür diliyorsun ya,olmuyor böyle.
CENK : Napiiiim?
EBRU : Sen beni kaybetmekten mi korkuyorsun?
CENK : Galiba...
EBRU : Galiba mı? Evet desene şuna. Benimle konuşan sendin,unuttun mu?
CENK : Iııııh! Şeyyy...
EBRU : Bi kerede benimle konuşurken gözlerimin içine baksana!
CENK : Bu çok zor.
EBRU : Yüzüme bile bakmaya tenezzül etmiyorsun. MaşAllah ayakkabılarımdan gözlerini alamadın. Çok istiyorsan vereyim!
CENK : Yok...
EBRU : Eee söylesene o zaman. Neden yüzüme bakmıyorsun benim?
CENK : Anlamıyorsun...
EBRU : Ben gidiyorum ya kusura bakma. Geç kaldım zaten...
CENK : Ebruuu?
EBRU : Ayyy ne oldu yine?
CENK : Bir daha ne zaman görücem seni?
EBRU : O kafanı kaldırıp baktığında...

(Ebru Cenk'in yanından uzaklaşır ve Cenk yine arkasından bakakalır.)

EBRU : Ayyy iyi kurtuldum yine. Her seferinde aynı şey ya. Karşıma geçiyor,salak salak gülümsüyor. Komik birşey var sanki. Aşıkmışta seviyormuşta hadi ordan! Madem öyle gözüme bak o zaman ayakkabılarımdan ne istiyorsun? Ayy sinir oldum yaa!! Yaşamadığım duygu kalmadı bugün. En sonunda çıkarıcam birgün vericem eline ayakkabılarımı o olacak,sabaha kadar bakışsın. Ne tür bir zevk alıyorsa,ben anlamadım...Ayy...ayy...ıyyy bu ne yaa? Olamaz off bi bu eksikti! Allah'ım deliricem ya. Şu sakızı atanı elime geçirirsem var yaa. Şimdi birde eve git bununla uğraş,ohooo bitmeyecek benim işim,bitmeyecek bugün ya. Çileeeeeee!! Çileeeeeee!! Adama baak ya. Öküzün trene baktığı gibi bakıyor,gerizekalı yaa!! Bak hala bakıyor...NE BAKIYORSUN? HE? SANA DEDİM! NE BAKIYORSUN?
EKBER : Kızım kafayı mı yedin? Ne diyorsun? Abinim lan ben senin! Kendine gel..
EBRU : Abiii? Aaa kusura bakma ya sakalları kesmişin ya tanıyamadım birden...
EKBER : Sen onu boşver! Saat kaç ? Nerdesin sen? Merak ediyoruz burda ama bizim Ebru hanım hala sokakta fellik fellik dolaşsın,bi arayayım haber vereyim yok!
EBRU : Abi sahildeydim işte. Bıraktığın yerde oturuyordum öyle,canım sıkıldı ya...
EKBER : Öyle boş boş oturursan olacağı bu. Hadi düş önüme,eve gidiyoruz. Bizimkiler merak etti...

(Ebru ile Ekber birlikte eve giderken,Cenk ekmekleri alıp çoktan evinin yolunu tutmuştur.)

CENK : Ebru'yu da gördüm,ekmekleri de aldım. Şuan benden mutlusu yok yaa. Offf ama çok kaldım yaa,annemler kızacak yine. Olsun yaa,onu gördüm ya o bana yeter. Ne derlerse desinler,umrumde değil. Ahh birde gözlerine bakıp konuşabilsem çok güzel olacakta,kıyamıyorum galiba. Ya da bilmiyorum utangaçlıktan olsa gerek. Yok o da değil AŞK bu ya! Sevdiğinin gözlerine bakamamak,içinde ona söylenecek milyonlarca kelime geçse de tek kelime konuşamamak. Kalbimin her zamankinden 10 kat daha hızlı çarpması ve yaşadığım o müthiş duygular. Bana yaşattıklarını seviyorum. Onu seviyorum. Keşke birgün o da bana karşı aynı duyguları hissetse. Ne kadar da mutlu olurum. Ömrümün sonuna kadar iyilik yapabilirim vallah.

(Cenk sonunda eve gelir ve zile basar. Kapıyı annesi açar.)

CENK : Ben geldiiim...
BEHİYE : Hele şükür! Nerede kaldın oğlum? Kaç saattir nerdesin? Alt tarafı fırına git dedik!
CENK : Ya anne hiç sorma. Başıma neler geldi bi bilsen...
BEHİYE : Geç içeri geç. İçerde anlatırsın babana.
CENK : Siz yemek yediniz mi?
BEHİYE : Biz yemeğimizi yedik ama sen birazdan ne yiyeceksin bilemem.
CENK : Bana ayırmadınız mı ya? Ben gider,dışarda yerim o zaman ne yapayım?
BEHİYE : Hele bi geç sen içeri. Çabuuk!
CENK : eyvaaaaah!

(Cenk'in salona girmesiyle,televizyon izleyen babasıyla göz göze gelmesi bir olur.)

OGÜN : Oooo! Cenk Bey'de teşrif etmişler.
CENK : Baba!
OGÜN : Oğlum nerdesin kaç saattir?
CENK : Şeyyy..baba hani ben sana anlatıyordum ya bir kıza aşığım diye.
OGÜN : Eeeee? Ne olmuş ona?
CENK : İşte fırına giderken o kızla karşılaştım ya.
OGÜN : Biz sana ekmek al gel demedik mi? Kızı her zaman görürsün ama sofra beklemez. Bi öğrenemedin gitti.
CENK : Biliyorum baba ama bu seferlik böyle oldu ne yapayım? Normal arkadaşım olsa selam verip geçerim ama bu kız başka yaa! Onu görünce zaman duruyor sanki. Ne adım atabiliyorum ne de düşünebiliyorum öylece bakıp kalıyorum.
OGÜN : Görmezden gel sende. Çok mu zor?
CENK : Görmesem bile hissediyorum tam şurada. (kalbini göstererek) Bazen derin bi nefes alıyorum,kokusunu içime çekiyorum sanki ama öyle yapmamaya çalıştım. Başım eğik yürüdüm bilerek sadece yere bakarak ama bu seferde kulağımın onun ayak seslerinde olduğunu farkettim. Olmuyor baba olmuyor! Seviyorum işte.
OGÜN : Bunun ekmek almakla ne ilgisi var oğlum?
CENK : Baba kız fırının karşısında oturuyor ya.
OGÜN : Bu ne şimdi? Mazaret mi? Karizman mı çizilir ekmek alırsan?
CENK : Sorun ekmek almak değil ki baba. Onunla ilgili birşey hissedince veya hatırlayınca herşeyi unutuyor olmam. Alzheimer hastası gibi. O an ismimi sorsan kızın adını söylerim o derece.
OGÜN : Gerizekalı mısın oğlum sen?
CENK : Ben çok aşığım baba!

                                 ...DEVAM EDECEK...

PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 5

(Nilay, televizyonda en sevdiği dizisini izlerken telefonu çalmaya başlar ve arayan en yakın arkadaşı Zehra'dır.)

NİLAY : Canım.
ZEHRA : Üff ya.
NİLAY : Zehra?
ZEHRA : Üfffff.
NİLAY : Üflemek için mi aradın canım?
ZEHRA : Üffff Nilay Üfffff
NİLAY : 100 promil canım!
ZEHRA : Üff ya ne diyosun?
NİLAY : Ehliyet,ruhsat lütfen canım.
ZEHRA : Üff Nilay mal mısın ya? Polis mi oldun şimdi?
NİLAY : Üflemeyi bırakıp arabadan iner misin canım?
ZEHRA : Üff arabası ya? Evdeyim ben.
NİLAY :  Ben sana ne dedim canım?
ZEHRA : Üff tamam indim hadi.
NİLAY : Fena şapşalsın.
ZEHRA : Üff Nilay üff üff üff.Oyun oynama benle yaa! Önder'le çok kötü tartıştık.
NİLAY : Birşey olmaz tatlım.
ZEHRA : Üff Nilay! Nasıl birşey olmaz ya? ''S*ktir git!'' dedi bana.
NİLAY : Eeee sen ne yaptın canım?
ZEHRA : Üff hala şokundayım,çok üzüldüm ya.Hala buna rağmen seviyorum onu,hala kendime gelemedim ya.Hala...
NİLAY : Yanlış numara canım.
ZEHRA : Üff hala seviyorum diyorum hala! Artık dayanamıyorum,mesaj atıcam ya.
NİLAY : Bi daha hala dersen kapatıcam bak. Senin bu halanla ne alıp veremediğin var canım ya?
ZEHRA : Üff ne halası ya? Önder diyorum hala anlamıyorsun beni! Yardımına ihtiyacım var ya.Bi akıl ver bana,napayım ya?
NİLAY : S*ktir git canım.
ZEHRA : Üff Nilay eve geldim ben zaten.
NİLAY : İyi bok yedin.
ZEHRA : Üff harbiden iyi mi yaptım sence? Hiçbirşey demedim,kapıyı da hızlıca çarptım öyle çıktım.
NİLAY : Fena şapşalsın,bu yaptığın hiç hoş değil.Başka birşey yaptın mı canım?
ZEHRA : Üff Nilay daha ne yapayım ya? Merdivenden inerken bela okudum ama onu duymamıştır ya.
NİLAY : Başka? Numarasını da sildin mi rehberden?
ZEHRA : Üff saklıcak halim yok ya? Sildim tabii ama hala ezberimde. Ne oldu ki?
NİLAY : Ezberindeyse niye rehberden siliyosun ki canım?
ZEHRA : Üff görünce aklıma gelmesin diye.
NİLAY : Hep aklında değil mi zaten canım?
ZEHRA : Üff Nilay ya ismini bile görmek istemiyorum işte anlasana.
NİLAY : Madem ismini görmek istemiyorsun neden seviyorum diyosun canım?
ZEHRA : Üff aşk bu! Sen ne anlarsın Nilay yaa?
NİLAY : Aşk diye birşey yok ki canım.Olmayan şeyi anlamaya da gerek yok bence.
ZEHRA : Üff sen Acar'la niye birliktesin o zaman? Aşık değil misin işte?
NİLAY : İnsanların birlikte olması için aşık olması gerekmiyor canım.
ZEHRA : Üff Nilay çok biliyon sanki. Ne gerekiyor peki? Para mı?
NİLAY : Sineğin babasını soruyosun,hiç hoş değil.
ZEHRA : Üff ne diyosun ya? ''Aşk sivrisinek gibidir,sizi hiç beklemediğiniz anda sokar.'' gibi bişey mi?
NİLAY : O sinek sadece seni sokmuş bence,Önder'i unutmuş canım.

(O sırada Zehra'nın telefonuna yeni bir mesaj gelir.)

ZEHRA : Üfü-üfü-üfü sonunda.Önder galiba pişman oldu...Üff yaa üff bankadan gelmiş,tamda zamanında atıyorlar ya.
NİLAY :  Ne diyor canım?
ZEHRA : Üff ''seni seviyorum aşkım,lütfen bankaya geri dönüp ödemenizi yapın'' yazıyor! Ne yazıcak ya?
NİLAY : Önder bankada mı çalışıyor canım?
ZEHRA : Üfü-üfü-üfü işte bu! Tabii yaa Önder yazıyor zaten burda,bak işte! ''Şifrenin son 4 hanesini yazıp gönder'' yazıyor.
NİLAY : Hani nerde Önder?
ZEHRA : Üff ya yüklemi duymadın mı? GÖN-DER.Bide saklıyo kendini aşkım yaa.
NİLAY : Fena şapşalsın.
ZEHRA : Üff Nilay ben bankaya gidicem ya.
NİLAY : Otur oturduğun yerde şapşal.Saat kaç oldu zaten.Bu saatte açık banka bulamazsın canım.
ZEHRA : Üff yaa belki bankanın önünde bekliyordur.
NİLAY : Sendeki beyni kuşa taksam ters uçar canım.
ZEHRA : Üff Nilay dalga geçme ya.Sence bu bir işaret değil mi ya? Yok yok bence birşeyler var.4 harfli kelime söyle bana,göndericem Önder'e.
NİLAY : Uğraştığımız şeye bak ya.Bugün hep hala dedin,hala yaz bari canım.
ZEHRA : Üff tamam ya...1 dakika bekle,mesajı yazayım...Gönderdim...Şimdi bekle ki mesaj atsın üff...Yok yok cevap yazmaz bence yaa...Üfü-üfü-üfü ''Hala beni sevdiğini biliyorum ama artık seni istemiyorum,çık git hayatımdan!'' yazmış.
NİLAY : Bu seferde hadi yaz canım.
ZEHRA : Üff Nilay güzel birşey söyle ya...Neyse bunu da yazdım...İşte cevap geldi. ''İstemiyorum diyorum seni,anlamıyor musun?'' diyor.
NİLAY : Dizinin içine ettin! Yani yaz canım.
ZEHRA : Üff Nilay başka birşey gelmiyor mu aklına? Tamamdır,yolladım...Üff yaa ''Yanisi mi var lan,mesaj atma diyorum bi daha'' yazmış.
NİLAY : Buldum! Ateş yaz canım.
ZEHRA : Üfü-üfü-üfü güzel düşündün onu ya. ''Ateş seni çağırıyor'' gibisinden çok iyi yaa...Yolladım bile...Üff bak ne diyor ''Seninde canın cehenneme!''
NİLAY : Hahahaha...
ZEHRA : Üff ne gülüyon Nilay ya? Çok mu komik he çok mu komik? Başka bişey söyle hadi!
NİLAY : En güzelini sona sakladım canım. Peki yaz peki.
ZEHRA : Üff baştan söyleseydin ya,oyun oynamıyoruz burda yaa...Gönderdim...Üfff yaa Nilay peki nedir ya? Senin aklına uydum.Her lafa peki diye cevap yazan orospulara döndük burda....Bi dahada yazmaz artık yaa.
NİLAY : Haahaha canım sendede gurur denen birşey yok ki.Sevmiyor işte seni,boşver canım.
ZEHRA : Üff ama sen bari öyle deme ya,zaten üzgünüm. Hala mesajda atmadı. Son 1 kelime daha söyle hadi!
NİLAY : Bak bu sefer son. İkiz yaz canım.
ZEHRA : Üff o niye ki ya? Ne alaka Nilay? Ruh ikizi gibi birşey mi?
NİLAY : Başka arkadaşın yok mu canım? Yeter yaa...Hadi öptüüm çoookk. By!
ZEHRA : Üff Nilay ikizi yoktu ki onun? Hem o istemiyosa ikizi niye istesin ki beni....alo....alo....Nilaaay....üfff sesim gelmiyo mu ya?....aaaa kapatmış!....sözlüğe bakmaya gitti galiba...

                                *****DEVAM EDECEK*****