PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 1

2.BÖLÜM / SAHNE 1

(Cenk tam ismi kulağına fısıldarken Yaren'in,anneleri Behiye odaya girer.)

BEHİYE : Napıyosunuz bakiyim siz?
YAREN : Hiiiiç.
CENK : Var ya anne odaya öyle bi girdin ki,sanki bi kadınla basılan adam gibi hissettim.
BEHİYE : Yaren'i odasında göremeyince merak ettim birde buraya bakiyim dedim.
YAREN : Off anne ya bir yere kaçmıyorum merak etme.
BEHİYE : Sen sus bakiyim,anneye of denmez.
YAREN : Yine başladık..!
BEHİYE : Ne dedin sen?
YAREN : Hmm... Yine başladık sohbete,konuşuyorduk öyle havadan sudan.
CENK : İyi kıvırdın!
BEHİYE : Ne konuşuyodunuz bakiyim öyle fısır fısır?
YAREN : Anne dedim ya sohbet ediyorduk işte.
BEHİYE : Kulaktan kulağa mı?
YAREN : Evet,ne olmuş ki?

(Yaren köşeye sıkıştığını anlar ve abisi Cenk'i koluyla dürter.''Sende konuşsana'' gibi işaret yapar.)

BEHİYE : 2 kişiyle kulaktan kulağa mı oynanır?
YAREN : Öyle değil anne ya.
BEHİYE : Çocuk musunuz siz?
YAREN : Abiiiii !
CENK : Bana bakma.
YAREN : Yaaa.
BEHİYE : Çabuk bana hesap verin.
YAREN : Abim kulağıma intihar edeceğini söyledi.
CENK : Ne!?
BEHİYE : Oğlum doğru mu bu?
CENK : Anne kardeşim şaka yapıyor.Hehehe dimi yaren?
YAREN : Yok anne,vallah öyle dedi ya.
CENK : Şuna bak bide yemin ediyo.
BEHİYE : Kızım olur mu öyle şey ya? Başka ne dedi peki?
YAREN : Annem bizi duymasın diye kulağına fısıldıcam dedi,işte hepsi bu...
BEHİYE : Cenk?
CENK : Yok öyle bişey anne ya seni kandırıyor.
BEHİYE : Kızın kulağına ayıp bişey mi söyledin yoksa?
CENK : Yok be anne.

(O sırada ev telefonu çalar.Behiye ev telefonuna bakmak için odadan çıkar.)

BEHİYE : Ben sorucam size,bekleyin burda...

(Yaren ile Cenk bu fırsattan yararlanıp,mantıklı bir neden düşünmeye başlarlar.)

CENK : İntihar edecek niye diyosun?
YAREN : Ne biliyim abi ya.O baskıyla aklıma o geldi.
CENK : Hadi bakalım şimdi kolaysa çık işin içinden.
YAREN : Sır verdi desem?
CENK : ''Ne sırrı?'' diyip,öğrenmeye çalışıcak.Olmaz ya.
YAREN : Ne desekte kurtulsak şu durumdan ya...Aaa buldum,buldum.
CENK : Ne buldun?
YAREN : BURAAAAAAAK!
CENK : Ne burağı be! Delirdin mi?
YAREN : Bitir şunu bitir!
CENK : Ne diyosun ya? Hiçbirşey anlamıyorum,kendine gel ya.

(Behiye tekrar hesap sormak için odaya girer.)

BEHİYE : Söyleyin bakalım,şimdi!
YAREN : BURAAAAAAAK!
BEHİYE : Ne diyosun kızım? Burak'ta kim? Yoksa...?
CENK(içinden) : Heee anladım,jeton şimdi düştü.

CENK : Anne, kardeşim ''Dedemin adı neydi ya?Unuttum da.'' diye sordu.Bende sen duyarsan duygulanırsın diye yavaşça onun kulağına fısıldadım işte hepsi bundan ibaret.
BEHİYE : Ama yine duymuş oldum.
CENK : Başka çaremiz yoktu ki,intihara kadar gitti olay...
BEHİYE : Tamam,tamam.
YAREN : Abi benden iyimişin he!
CENK : Sen sus be!
BEHİYE : Hem kızım dersin yok mu senin?
YAREN : Yok,anne.
BEHİYE : Ne zaman oldu ki zaten?
YAREN : ...
BEHİYE : Yaren çabuk odana gidiyosun,ders çalışmaya!
YAREN : Ama bugün cumartesi anne ya.
BEHİYE : Ben sana ne dedim?
YAREN : Tamam,anne ya.
BEHİYE : Dur,dur 1 dakika.Şu parayı al,git aşağıki fırından 2 ekmek al gel çabuk bekliyorum.
YAREN : Ama anne! Hep ben gidiyorum ya abim evde bi kerede o gitsin.
BEHİYE : Hadi işim gücüm var,oyalamayın beni.
CENK : Anne ver parayı,ben giderim bu sefer.
YAREN : Çok sağol abi.
BEHİYE : Oğlum bir kerede şu eve ekmek getirdiğini görelim.
CENK : Sen ver parayı anne,ben getircem birazdan.
BEHİYE : Para falan yok sana! Bir kerede şu elini cebine sokup kendi paranla alsan şaşıcam,vallah.
CENK : Tamaaam,alırız.Sorun değil.
BEHİYE : Üstüne mont giy,hava çok soğuk üşütürsün falan bide seninle uğraşmıyım!
CENK : Üşüttüm zaten bu evde..!
BEHİYE : Ne dedin sen?
CENK : Kaloriferler diyorum yanmıyo galiba.Oda çok soğuk,öyle değil mi Yaren?
YAREN : Yok abi,üşümüyom ben.
CENK : Yareeeeen!
BEHİYE : Cenk hadi ama!
YAREN : Abi ya banada bi çikolata alır mısın? Bitter olsun :)
CENK : Oldu canım,başka bir emrin?
YAREN : Hmmm..bideeee 2 pakeeet cips al abi,ketçaplı olsun :)
BEHİYE : Hadiiiiiiii!
YAREN : Abiiii,unutmaaa! Yazıyım mı kağıda?
CENK : Allah'ım sen bana sabır ver...
YAREN : Paran yoksa veriyim abi,bekle.
CENK : Bak almıcam he,bi sus ya!
YAREN : Tamam,tamam.
BEHİYE : Yareeen! Hadi sende git odana,yemeğe kadar ders çalış.
YAREN : Tamam,anne...
BEHİYE : Ceeeeenk?
CENK : Efendiiiim anneeee.
BEHİYE : Dua oku,evden çıkmadan...
CENK : Tamam ya.

(Cenk'in ekmek almaktan ziyade aklında tek düşüncesi vardı.O da fırının karşısındaki apartmanda oturan Ebru'yu görebilmekti.)

CENK : Eşofman giysem onu görme olasılığım artar mı ki? Artar tabii yaa...Ben daha önce niye düşünemedim ki bunu? Kısmet bugüneymiş hahaha.

                               ***** DEVAM EDECEK *****