PLATONİK / Bölüm 2 / Sahne 4

(Cenk,odasına gidip eşofmanlarını giymek için hızlıca merdivenden çıkarken annesiyle karşılaşır.)
BEHİYE : Cenk sen hala burda mısın?
CENK : 2 dakika odamdan birşey alıp gelicem.
BEHİYE : Hadi çabuk.
CENK : Gidicem de anne,sohbete tutuyon beni burda yaa.
BEHİYE : Oğlum bak git!
CENK : Haha anne Yaren mi izletti o videoyu sana?Ondan gazı alıp beni mi dövücen? Süpürgen yok bir kere :) ....Ağhhhh terlik miydi o? Sırtıma geldi ya.
BEHİYE : Oğlum gitsene! Ne bekliyorsun ya?
CENK : Tamaağhhhh atma şunu anne bitmedi mi ya?
(Behiye sinirlenir,Cenk'i odasına kadar kovalar.Cenk kapıyı kapatıp,arkasına geçer.)
BEHİYE : Çabuk çık dışarı! Deli etme beni.
CENK : (Bu kadın beni birgün öldürecek vallah!) -Tamam anne kapıdan uzaklaşta çıkıcam ya.
BEHİYE : Elbet çıkıcan sen ordan.Allah'ın cezası,seni doğuracağıma taş doğursaydım ya!
YAREN : Anne ben varım ya,kızın taş taş.
BEHİYE : Allah'ım Ya Rabbim sen bana sabır ver...ne haliniz varsa görün.
CENK : ANNEEEEEEEEEEEE!
BEHİYE : Ne var ne?
CENK : Eşofmanlarım nerde ya?
BEHİYE : Oğlum napıcan eşofmanı? Alt tarafı fırına gideceksin be.
CENK : Koşarak gidicem ya rahat olsun.
BEHİYE : Oğlum bak gitmek istemiyorsan ver parayı kardeşine o gitsin,oyalama beni,işim gücüm var.
CENK : Yok,yok.Ben gidicem bu sefer eşofmanlarım nerde onu söylede gideyim anne.
BEHİYE : Off Cenk offff... Eşofmanların yıkandı,kuruyor şuanda.
CENK : Hadi yaa bende şans yok ki zaten.
BEHİYE : Hadi oğlum bahane üretme de git artık.
CENK : Eşofmanları ver anne,kuruturum kaloriferde ben...2 dakikada.
BEHİYE : Ya oğlum nereden geldi bu eşofman sevdası yoksa fırına eşofmanla giriş şart mı oldu?
CENK : Hahaha yok anne ne alaka ya? Ben kızı görücem kızı.Onun için eşofman şart.
BEHİYE : Niye eşofmansız göremiyon mu? Gözlük mü bu sanki?
CENK : Şans artıyo böyle,eşofman giyince.Karşına çıkıyor hemen.
BEHİYE : Hurafedir o hurafe.İnanma böyle şeylere.Hadi git böyle,üstündeki kot iyi.
CENK : Tamam anne ya napalım böyle gidicez artık.
(Cenk evden çıkar,fırına doğru yürümeye başlar.)
CENK : Yok ben birşeyi çok isteyince olmuyor yaa...ne zaman oldu ki zaten?Mutlaka bir aksilik,terslik çıkıyo ya.Al işte eşofman yok şimdi nah görürüm Ebru'yu...off alt tarafı fırına gidiyom niye heyecan yaptıysam böyle,beni beğenirse böyle beğensin ya.Niye bunları dert ediyorsam kendime?Bugün olmadı yarın görürüm ya fırının karşısı sonuçta,hem eşofmanlarda kurur bu sefer...Hahahaha....millet deli sanıcak valla ya şu olmadık zamanlarda aklıma gelen şeyler yüzünden.Off Ebru kafayı yedim sayende...
2 dk sonra
CENK : Allah Allah ne alacaktım ben yaa? Unuttum iyi mi?Ondan başka bişey düşünmezsen olacağı bu işte.Off en iyisi bi mesaj atayım Yaren'e.
(Cenk Yaren'e ''Ne alacaktım ben ya?'' diye mesaj atar ve fazla gecikmeden '' çikolata bitter olsun,abi unutma bide 2 paket cips alacaktın.'' cevabını alır.)
CENK : Ben bunun için mi çıktım dışarı ya? Neyse Ebru'nun evinin ordaki marketten alayım bari,belki görürüm onu da.Hadi bakalım inşallah.
8 dk sonra
(Cenk market alışverişini yapmış,eve dönmek üzeredir.)
CENK : Kız ben onu görmek isteyince yer yarılıyor,yerin dibine giriyor sanki.Yok böyle bişey ya bugünde göremedik iyi mi? Lanet olsun ya.
2 dk sonra
(Cenk anahtarıyla kapıyı açıp,eve girer.Kapı sesini duyan Yaren hemen Cenk'in yanına koşar.)
YAREN : Abii! Almışın söylediklerimi,teşekkür ederim.
CENK : Bişey değil yaa.
YAREN : Aaa ekmek almamışın!
CENK : Tabii ya ekmek alacaktım dimi ben off kafa kalmadı ki,bi koşu gidip geleyim ben.
YAREN : Abiii annem kızıcak yine çabuk ol,hemen git gel.
CENK : Allaaaaaaaaah!
(Behiye mutfaktan çıkar ve kapının orda Yaren'i görür.)
BEHİYE : Kızım sen nereye gidiyorsun?
YAREN : Hiç bi yere anne.
BEHİYE : Ee kapının orda ne işin var?Abin gelmedi mi hala?
YAREN : Yok ama merak etme gelir şimdi anne.Eli kulağındadır abimin.
BEHİYE : Eli nerde bilemicem ama aklı kesin kızdadır onun.Neymiş efendim eşofman giyince kızı görüyomuş,havasını yesinler.Bi ekmek almaya gönderiyoz,hemen kayboluyo.Çocukken de böyleydi bu.Ekmek almaya gönderirdim bi bakardım sonra gofret almış,yiyor sokakta.Hiç değişmedi,7'sinde neyse 70'inde o işte.
(Kapı çalar ve Yaren kapıyı açar.Babası Ogün'ü,görünce hemen boynuna atlar.)
YAREN : Babacığım hoşgeldin ya,bana ne aldın bakayım? Yoksaaa yine çikolata mı?
OGÜN : Dur bi kızım! Yeni geldim,bi nefes alayım.
BEHİYE : Hoşgeldin hayatım,nerde kaldın merak ettim?
OGÜN : Hoşbulduk,hiç sorma trafik baya sıkışıktı bugün,sofra hazır mı?
BEHİYE : Evet hayatım,geç otur.Cenk'te ekmek almaya gitti,onu bekliyoruz.
YAREN : Babaa hiç benle ilgilenmiyorsun yaa.Hani benim çikolatam?
OGÜN : Prensesim benim,yemekten sonra veririm olur mu?
YAREN : Yaaa ben şimdi istiyorum amaa hadii baba noluuuur.
OGÜN : Al hadi al,dayanamadım yine.
YAREN : Aaa beyaz çikolata,hemde en sevdiğimden,çok teşekkür ederim baba.Seni seviyoruuum!
OGÜN : Afiyet olsun kızım.Sen iste yeter ki ben her zaman getiririm sana.
YAREN : Sağol babaa,ben odama çıkıyorum.
BEHİYE : Yaren nereye? Yemek yiyicez şimdi.
YAREN : Siz seslenin ben hemen gelirim anne ya,birşey bakıcam.
BEHİYE : Bak çağırınca hemen in aşağıya.
YAREN : Tamam anne.
(Kapı çalar.)
*****DEVAM EDECEK*****
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder